راهنمای تصویری بیماری های شایع پا

پاهای شما تمام وزن بدنتان را تحمل کرده و به عنوان ستون حرکتی بدن، نقشی حیاتی در سلامت عمومی بدن...

پاهای شما تمام وزن بدنتان را تحمل کرده و به عنوان ستون حرکتی بدن، نقشی حیاتی در سلامت عمومی بدن ایفا می کنند  بنابراین مراقبت خوب از آن بسیار حائز اهمیت می باشد . از راهنمای  تصویری زیر استفاده کنید تا اطلاعات بیشتری را در مورد بیماری ها و مشکلات شایع پا کسب نمایید.

انحراف شست پا

انحراف شست یک آماس استخوانی در قسمت پایه انگشت بزرگ است و اغلب باعث می شود که انگشت بزرگ به سمت داخل ، یعنی به سمت سایر انگشتان  منحرف شود . انحراف شست در نتیجه از ردیف خارج شدن استخوان های کوچک در انگشتان ( فالانگ) بوسیله استخوان های دراز تر که از انگشتان تا پاشنه کشیده شده اند ( متاتارسال )ایجاد می شود انحراف شست عارضه ای شایع می باشد و همه افراد می توانند به آن مبتلا شوند ، اگر چه در بین زنان شایع تر است . سرعت پیشرفت انحراف شست می تواند با استفاده از کفش های عریض تر و یا استفاده از کفی های مناسب کاهش یابد و درد ناشی از آن نیز می تواند به راحتی توسط مسکن ها مدیریت شود . تنها راه حل دائمی جراحی می باشد ، که اگر این انحراف مشکلاتی را برای فرد ایجاد کند می تواند پیشنهاد شود .

میخچه و پینه

در اثر فشار شدید یا استفاده  از کفش های نامناسب ، اصطکاک یا سایشی در پا ایجاد می شود که منجر به سخت شدن پوسته پا می شوند ، اصطلاحا به آن میخچه یا پینه گفته می شود.

میخچه ها معمولا کوچک بوده و شکل دایره ای دارند . میخچه های سخت روی ناهموارترین قسمت های پا و میخچه های نرم بین انگشتان در جایی که عرق باعث مرطوب ماندن میخچه ها می شود به وجود می آیند . پینه ها عریض تر هستند و تعاریف خوبی در مورد آن ها وجود ندارد ، آن ها اغلب روی قسمت هایی از پا که بیشترین وزن را تحمل می کنند ایجاد می شوند مانند قسمتی که انگشتان به پا وصل می شوند . اگر پینه ها و میخچه ها باعث ناراحتی شوند می توانند توسط متخصص مورد درمان قرار گیرند  او می تواند پوست ضخیم شده را بتراشد . انتخاب کفی ها و کفش های راحت تر نیز می تواند مفید باشد .

ناخن فرورفته

ناخن فرورفته شرایطی دردناک است که در آن ناخن انگشت در داخل پوست کنار انگشت رشد می کند .  این شرایط بیشتر در انگشت بزرگ دیده می شود، ولی هر انگشت دیگری نیز می تواند به این عارضه مبتلا شود . ناخن فرورفته اغلب به دلیل پوشیدن کفش های نامناسب یا تنگ ، کوتاه کردن ناخن به صورت گرد یا زاویه دار ( ناخن های پا باید همیشه به صورت صاف و در امتداد خط راست کوتاه شوند ) و عفونت قارچی ناخن، ایجاد می شود . ناخن فرورفته باعث قرمز شدن و آماس کردن انگشت شده و در تماس با انگشت گرما احساس می  شود . اگر بیشتر پیشرفت کند ممکن است چرک سفید یا زرد رنگ مشاهده شود . درمان بستگی به شدت عارضه دارد .

وروکا

وروکاها زگیل هایی می باشند که روی کف پا ، اغلب در پاشنه یا قسمت اتصال انگشتان به پا یافت می شوند، که عامل آن یک ویروس ( ویروس پاپیلوم انسانی ) بوده و اندازه آنها از 1 میلی متر تا 10 میلی متر متفاوت است . وروکاها به صورت جفت جفت یا گروهی ظاهر می شوند ، و سطوحی زمخت و مسطح از پوست هستند که گاهی خوشه ای از نقطه های سیاه در وسط آن ها دیده می شود . وروکاها ( همانند زگیل ها ) واگیردار هستند ولی خطر سرایت آن ها به دیگران پایین است . پوست زمانی که در تماس با سطوح سخت و زبر آسیب دیده باشد یا در شرایط مرطوب قرار گیرد مثلا در استخر یا اتاق های تعویض لباس ، برای ابتلا به این عارضه مستعدتر می باشد . وروکا به ندرت دردناک می باشد و اغلب بدون درمان و در طی یک سال ناپدید می شود . اسید سالیسیلیک می تواند روند درمان را تسریع بخشد و در داروخانه ها قابل دسترس می باشد .

قارچ انگشتان

مرض قارچی انگشتان یک عفونت پوستی می باشد که توسط قارچی ایجاد می شود که محیط گرم ، مرطوب و عاری از هوای بین انگشتان را دوست دارد هر فردی می تواند به مرض قارچی انگشتان مبتلا شود و این بیماری به راحتی از فردی به فرد دیگر منتقل می شود . این عارضه می تواند در محیط هایی مانند استخر یا اتاق های تعویض لباس رخ دهد . مرض قارچی انگشتان معمولا از بین انگشتان کوچک شروع می شود و علامت اولیه آن جوش خارشی می باشد که اگر مورد درمان قرار نگیرد می تواند گسترش یابد . جوش ها می توانند باعث زبر ، پوسته پوسته یا برفکی شدن ، خشک و قرمز شدن پوست شوند . این بیماری ممکن است به علائم دیگری مانند تاول ، آماس یا تورم و احساس گزش و سوزش منجر شود . به هر حال ، این یک بیماری جدی نیست و می تواند با کرم ضد قارچ  درمان شود . تمیز و خشک نگه داشتن انگشتان به پیشگیری از بروز مجدد آن کمک خواهد کرد .

زخم دیابتی

اگر دیابت به درستی کنترل نشود می تواند به آسیب عصبی در پا یا ساق پا منجر شود که نوروپاتی ( التهاب عصب ) نامیده می شود . این بدان معنا است که افراد مبتلا به دیابت بیشتر مستعد ایجاد زخم ها روی پا هستند ، چون  احساس کمی در مورد درد پایشان دارند . کوچکترین صدمات مانند تاول ها یا بریدگی ها می تواند به زخم تبدیل شود . زخم های پا در صورتی که زود مورد توجه قرار گیرند می توانند با موفقیت درمان شوند ولی اگر درمان به تاخیر بیافتد عواقب این امر می تواند بسیار جدی بوده و قطع عضو را بدنبال داشته باشد .